۱۷
خرداد
شدم خادمه در سرایت علی
وفا را منم جلوه ی منجلی
تو شمعی و دور تو پروانه ام
کنیزم.... مگو بانوی خانه ام
اسیر حسینم فقیر حسن
به کلثوم و زینب منم مؤتمن
ادب را منم مادری مهربان
منم قبله گاه دل عاشقان
برای حسینت سپاه آورم
به شمس ملوکانه ماه آورم
قمر آورم گرد شمس ولا
سپر آورم بهر خون خدا
غلام آورم در ره زینبین
عصای حسن در رکاب حسین
دهم یاد او درس عشق وادب
کلامش چو قند و لبش چون رطب
علی جان سفارش نما بر حسین
بگو از کنیزت بر آن نور عین
بگو هدیه ام را نماید قبول
به حق مزار غریب بتول
بگو کربلا اذن میدان دهد
مبادا زند بر دلش دست رد
دلم خواهد اورا ببینم فدا
به راه حسین با دو دست جدا
شود افتخارم شه علقمه
به نزد نبی در بر فاطمه
