مناجات با خدا

خدای من ز گدایت نظر دریغ مدار
ز این فقیر سرایت نظر دریغ مدار
اگرچه رو سیهم من گدای کوی توام
ز عبد بی سر و پایت نظر دریغ مدار
منم غلام فراری و عبد آبق تو
ز آنکه کرده رهایت نظر دریغ مدار
الا که جود تو باشد فزون تر از گنهم
فدای جود و سخایت نظر دریغ مدار
بیا به جرم و خطا و گناه و لغزش من
مبند باب عطایت نظر دریغ مدار
رسیده باز گدایت سر قرار،کریم
نما دوباره عنایت نظر دریغ مدار

 

شعبان 1419

مناجات با خدا

امشب بیا با این گدا از لطف غمخواری نما

حق علی مرتضی این بنده را یاری نما

سرمایه عمرم زکف رفته بفریادم برس

یارب به باقی مانده عمر کمم کاری نما

عمری به خواب غفلتم نادان و بی معرفتم

خود شو رفیقم یا مرا همراه بیداری نما

ترسم که مرگم سر رسد در این غم بیچارگی 

دیرست بر بد حالِیَم  ایندم نکوکاری نما

خود گفته ای من مونس در ماندگان عاصِیَم

بر این گدای عاصیت امشب تو دلداری نما

گر خانه عشق دلم با جرم خود فرسوده ام

بار دگر این خانه را یا رب تو معماری نما

روح نماز من چه شد؟ کو لذتی اندر دعا؟

حال مناجاتی بده سوزی به دل جاری نما

 

 27شعبان 1419