هفتم رمضان

هفتم هر ماه دلم مضطر است

یاد گلوی کوچک اصغر است

در رمضان غم دو برابر شده

آب در این ماه گوارا تر است

مدح حضرت علی اصغر علیه السلام

او شیخ اعظم است، که گفته؟ صغیر بود

وقتی که عالَمی، به بَرِ او حقیر بود

در عرصۀ مجال غزالان چو شیر بود

او در قماط، همچو غضنفر دلیر بود

عاشق ترین نظامیِ بزمِ امیر بود

او شیخ اعظم است،ا گرچه که اصغر است

در خُلق و خو و خلقت و منطق چو اکبر است

با نطق گریه بهرِ پدر، همچو مادر است

او حامی حسین، به لحظاتِ آخر است

در عشق و شور و حکمت و عرفان کبیر بود

او شیخ اعظم است، بزرگی به سال نیست

تا اوست پیرِ من به طریقت، ملال نیست

با حبِّ او کسی به طریقِ ضلال نیست

بی او مرا به کوی حسین پرُّ و بال نیست

تنها امامزاده ی ششماهه پیر بود

او شیخ اعظم است، عبا روی دوشِ او

پیرانِ خانقاه، همه خرقه پوشِ او

بر رویِ دستِ خونِ خدا، رفته هوش او

تیری نشسته از گلویش، تا به گوشِ او

سیر از شراب و تشنۀ پیکانِ تیر بود

او شیخ اعظم است، اسیر غَمَست او 

هل من معین شنیده، چنین مضطرست او

در یاریِ امام ز همه بهترست او

سرباز آخرست که چنین پرپرست او

گل کرد در میان گلان گرچه دیر بود 

 

آخرین ویرایش 7 ربیع الثانی 1436