۱۸
بهمن
ای علّت شادابی باغ احساس
وی گلشن بوته بوته گلهای یاس
تنها نشدی ساقی اطفال حسین
شد آب فرات تشنه ات یا عباس
ای علّت شادابی باغ احساس
وی گلشن بوته بوته گلهای یاس
تنها نشدی ساقی اطفال حسین
شد آب فرات تشنه ات یا عباس
دل بسته ام به دلبر پایین پای تو
پر می زند کبوتر دل در هوای تو
باشد قرار سینه ی آشفته ام حسین
ذکر فضائل حرم و کربلای تو
ای آنکه عرش وفرش و فلک،لوح والقلم
نتوان نوشت قطره ای از خونبهای تو
مسکین ترین گدای تو ام ،سائل توام
دارم طمع به دست کریم و سخای تو
امشب چقدر گریه به پایت شده روان
این اشکها چه قابل قدر وبهای تو؟
امشب چقدر گریه به پایت شده روان
مادر نشسته بر در صحن وسرای تو
شد روضه خوانِ مجلس شبهای جمعه ات
زهرا و ، مهدیش شده صاحب عزای تو
از بسکه گریه کرده به پای مصیبتت
خون ریزد از دو دیده به شرح منای تو
خاک حریم پاک توام یاابوتراب
مشتی زآب وخاک توام یا ابوتراب
مانند نافه ای که شده از ختن جدا
مشتاق و سینه چاک توام یا ابوتراب