اشعار شاعر و مداح اهل بیت علیهم السلام حسین رضایی (حیران)

وَ بِشُکرِکَ مادِحَة

بسم الله الرحمن الرحیم

ای حاضر دوران منم آن غایب کویت
صد وای که من دیده ی بیدار ندارم

حسین رضایی (حیران)

۱ مطلب در مهر ۱۳۹۷ ثبت شده است

۱۳
مهر

شده ذکر لب من اى گل زهرا به نوا

 

 

جان مسلم تو دگر جانب این کوفه میا

 

 

اهل کوفه همگی وعده و پیمان شکنند

 

 

دیده ام خدعه از این مردم بی شرم و حیا

 

 

 

 

 

ببین چکیده اشک مسلم ز مژگان

 

 

شکسته قلب خسته ام ای حسین جان

 

 

بیا به حق ناله های سه ساله

 

 

میا به شهر کوفه ای جان جانان

 

 

 

 

 

شد دل آزرده / زار و افسرده

 

 

نائبت مولا / خون دل خورده

 

 

( یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

اهل کوفه همه مشغول سپر ساختنند

 

 

همه آماده ی رزمند و کمان بافتنند

 

 

غصه و درد و غم و دلهره ی غربت تو

 

 

نعل تازه زده آماده به دل تاختنند

 

 

 

 

 

مرا محاصره نموده دشمن

 

 

تمام پیکرم شده جای آهن

 

 

تمام کوفه گشته یکسر دوباره

 

 

ز راه حق جدا و بیگانه با من

 

 

 

 

 

ای گل زهرا / دلبر طاها

 

 

جان من برگرد / یا حسین مولا

 

 

( یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

بر سر دارم و از عشق تو هو هو زده ام

 

 

خنجری بر غم دل با خم ابرو زده ام

 

 

بهر برگشت تو از این سفر رنج و بلا

 

 

ای حسین جان ز وفا بر همگان رو زده ام

 

 

 

 

 

زمانه قصد کشتنت را نموده

 

 

وفا نمانده عقده از سر گشوده

 

 

غبار جهل و کینه و نا صوابی

 

 

نشسته بر قلوب و ایمان ربوده

 

 

 

 

 

وای از این ماتم / دل شده پر غم

 

 

جای این مردم / من خجل هستم

 

 

( یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

شب دوم محرم

 

 

 

 

 

 

 

 

کربلا مژده بده خون خدا آمده است

 

 

سید و سرور جمله شهدا آمده است

 

 

کربلا مژده بده صاحب این ارض شریف

 

 

آبروی همه ی اهل سما آمده است

 

 

 

 

 

حسین رسیده نوحه خوانان کجائید

 

 

به گرد خیمه گاهِ مولا بیائید

 

 

رسیده همرهش دو صد باغ لاله

 

 

زبان به مرثیه سرایی گشائید

 

 

 

 

 

آه و واویلا / زین غم عظمی

 

 

استعاذه شد / ذکر این لبها

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

 

 

 

زینب ای خواهر غم دیده ی من گریه مکن

 

 

نور قلب و بصر و دیده ی من گریه مکن

 

 

زینب ای معدن صبر و سپر و رنج و بلا

 

 

تو به این ناله ی نالیده ی من گریه مکن

 

 

 

 

 

به کربلا رسیده ام ای خواهر

 

 

بمان به پیش من عزیز خواهر

 

 

مکن تو بی شکیبی و بی تابی

 

 

نبینمت الهی هرگز مضطر

 

 

 

 

 

ای گل زهرا / زینت بابا

 

 

خیمه را دریاب / همرهِ سقا

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

 

 

 

ای جوانان حرم منزل آخر اینجاست

 

 

آنچه گفتم به شما از دل و دلبر اینجاست

 

 

خیمه بر پا بکنید عمه ی خود دریابید

 

 

خاطر آسوده بمانید که مادر اینجاست

 

 

 

 

 

منای کربلا که گفتم اینجاست

 

 

ز جرعه ی بلا که گفتم اینجاست

 

 

ز قرب و وصل ذات باری تعالی

 

 

حقیقت ولا که گفتم اینجاست

 

 

 

 

 

انجز وعده / نصر عبده

 

 

لا شریک له / وحده وحده

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

 

 

 

شب سوم محرم

 

 

حضرت رقیه سلام الله علیها

 

 

 

 

 

عمه جان رنج و غم و غصه ی من گشته شدید

 

 

دل بی تاب من از دوری بابا نالید

 

 

تو به من وعده ی دیدار پدر را دادی

 

 

پس چرا از سفر دور و درازش نرسید

 

 

 

 

 

دگر نمانده طاقت هجرانش

 

 

طبیب درد من بوَد درمانش

 

 

چه میشود که امشب آید بابا

 

 

شوم دوباره زینت دامانش

 

 

 

 

 

جان من بر لب / آمده امشب

 

 

از فراق او / عمَّتی زینب

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

ای پدر آمدی و یاد یتیمان کردی

 

 

زخم هجران و فراق همه درمان کردی

 

 

رفته بودی تو به پا از چه به سر آمده ای

 

 

مثل هر دفعه ز جان اینهمه احسان کردی

 

 

سرت چرا به خون نشسته بابا

 

 

بمیرم ابرویت گسسته بابا

 

 

گمان کنم ز خیزران دندانت

 

 

میان طشت زر شکسته بابا

 

 

 

 

 

وای از این غربت / وای از این محنت

 

 

این خرابه شد / خانه ی عصمت

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

 

 

 

آن زمانیکه من از ناقه زمین افتادم

 

 

آمد آغوش پر از مهر تو بابا یادم

 

 

مادرت فاطمه آمد به سر بالینم

 

 

وقتی از ترس و غم و دلهره جان میدادم

 

 

 

 

 

به سیلی جفا مرا پژمردن

 

 

به تازیانه ی ستم آزردن

 

 

به سلسله میان دشت و صحرا

 

 

به قامتی کمان مرا می بردن

 

 

 

 

 

روی من زرد است / قوت من درد است

 

 

روز من گرم و / شام من سرد است

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

شب چهارم محرم

 

 

ابناء الزینب سلام الله علیها

 

 

 

 

 

دو یل زینب کبری ز حرم آمده اند

 

 

بهر یاری شه جود و کرم آمده اند

 

 

آمده زینب کبری به هواداریشان

 

 

ای برادر بنگر بال و پرم آمده اند

 

 

 

 

 

نگر ز جرعه ی وصالت مستند

 

 

غلام حلقه گوش اکبر هستند

 

 

قبولشان نما که بر پیشانی

 

 

نشانه ای ز سرفرازی بستند

 

 

 

 

 

ای سلیمانا / رد مکن ما را

 

 

نوجوانانم / نذر عاشورا

 

 

( یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

یا امیری یا حسین نعم الامیری یا حسین

 

 

نکند از سر ما سایه بگیری یا حسین

 

 

بعد تو ماندن ما حسرت و اندوه شود

 

 

غم هجران تو و درد اسیری یا حسین

 

 

 

 

 

بده اجازه تا حماسه سازیم

 

 

به راه عشق تو ببین سربازیم

 

 

فدائیان اکبر و سقائیم

 

 

فدائیان قاسم جانبازیم

 

 

کوه اجلالیم / اوج اقبالیم

 

 

شیر میدانیم / گرچه کم سالیم

 

 

( یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

دو کبوتر وسط معرکه جان می دادند

 

 

غیرت حیدری خویش نشان می دادند

 

 

باغ دین تشنه و از لطف و وفا و رأفت

 

 

بهر دریای عطش اشک روان می دادند

 

 

 

 

 

دو نوجوون میون خون واویلا

 

 

شده بهار من خزون واویلا

 

 

بیا ز خیمه خواهر غمدیده

 

 

ببین به لب رسیده جون واویلا

 

 

 

 

 

زینب زارم / یاور و یارم

 

 

ای مرا مونس / ای تو غمخوارم

 

 

(

 

 

یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

شب پنجم محرم

 

 

حضرت عبدالله ابن الحسن علیهما السلام

 

 

 

 

 

بلبل مست و غزلخوان توام ای عمو

 

 

همچو قاسم گل پژمان توام ای عمو

 

 

منکه لب تشنه ام و از عطش افسرده شدم

 

 

ذبح عطشان تو قربان توام ای عمو

 

 

 

 

 

به جای اکبرت اذان می دهم

 

 

به زیر تیغ و نیزه جان می دهم

 

 

ببین که وارث حسن آمده

 

 

حقیقت پدر نشان می دهم

 

 

 

 

 

مست دادارم / شیر پیکارم

 

 

بعد سقایت / من علمدارم

 

 

( ای عمو جانم ) ۴

 

 

 

 

 

دست من دست علمدارتو دست زهرا

 

 

شده در راه ولایت هدف تیغ بلا

 

 

جان ناقابل من در بر تو چیزی نیست

 

 

همه عالم شده با یک خم مویت بر پا

 

 

 

 

 

رسیده خنجر عدو بر دستم

 

 

ز عشق روی تو عمو سرمستم

 

 

نمی روم ز کوی تو به والله

 

 

عمو ببین که من به تو دل بستم

 

 

 

 

 

عاشق زارم / غرق اصرارم

 

 

غم ندارم من / تا تو را دارم

 

 

( ای عمو جانم ) ۴

 

 

 

 

 

عمه جان وقت خداحافظی ام گردیده

 

 

دست گلچین ز گلستان عمو گل چیده

 

 

فرصتی نیست دگر دشمن بی دین حسود

 

 

تیر و خنجر به روی جسم عمو پاشیده

 

 

 

 

 

ببین غریب و بی کس و تنها شد

 

 

شهید ظلم و کینه ی اعدا شد

 

 

ببین تنش ستاره باران گشته

 

 

ز موج خون کنار او دریا شد

 

 

 

 

 

بی کس و تنها / در صف اعدا

 

 

با لب عطشان / آه و واویلا

 

 

( ای عمو جانم ) ۴

 

 

 

 

 

شب ششم محرم

 

 

پسر شیر جمل رو سوی میدان آمد

 

 

نجمه در بدرقه با آئینه قرآن آمد

 

 

عطر و بوی عسل از کنج لبش می آید

 

 

جان گرفته به کف و راهی جانان آمد

 

 

 

 

 

زره به قامتش نشد اندازه

 

 

صدای پاک او طنین اندازه

 

 

که ای عمو ز بعد عون و اکبر

 

 

ببین که قاسمت تو را سربازه

 

 

 

 

 

من سبکبالم / شاد و خوشحالم

 

 

چون رقم خورده / با تو اقبالم

 

 

( ای عمو جانم ) ۴

 

 

 

 

 

مرد جنگم من و الگوی من عباس علیست

 

 

بین اولاد علی شور و شجاعت ازلیست

 

 

عاشقم عاشق جانباز و فداکار توام

 

 

عشق من بر تو عمو ماندنی و لم یزلیست

 

 

 

 

 

ببین چگونه دشمنان را کشتم

 

 

بخاک و خون کشانده ام یا کشتم

 

 

تمام خیمه غرق شور و شادی

 

 

بت بزرگ شامیان تا کشتم

 

 

 

 

 

من اَبَر مردم / مرد نبردم

 

 

نام تو دارم / بر زبان هردم

 

 

( ای عمو جانم ) ۴

 

 

 

 

 

ای یل صفشکنم کاش کنون برگردی

 

 

رفتی و آتش زدی ام قلب عمو خون کردی

 

 

تا که دیدند ترا قوّت بازویی هست

 

 

وحشیانه به سرت ریخته از نامردی

 

 

 

 

 

به زیر دست و پا شدی آزرده

 

 

بمیرم از چه صورتت پا خورده

 

 

گل بنفشه ی عمو ای قاسم

 

 

چگونه گشته ای چنین پژمرده

 

 

 

 

 

ای گل سقا / یابن مجتبی

 

 

غرق خون گشتی / آه و واویلا

 

 

( ای عمو جانم )

 

 

 

 

 

حضرت علی اصغر علیه السلام

 

 

ناولینی ولدی بهر وداع آخر

 

 

ناولینی ولدی تا که نگشته پرپر

 

 

ناولینی ولدی مادر غمدیده رباب

 

 

ناولینی ولدی تا که نباشی مضطر

 

 

به گریه اش مرا به خیمه خوانده

 

 

تلظّی علی مرا سوزانده

 

 

اگر نسازمش زآبی سیراب

 

 

خجالت لبش به این دل مانده

 

 

تشنه ی طاها تشنه ی زهرا

 

 

تشنه ی حیدر تشنه ی بابا

 

 

لالایی اصغر(4)

 

 

***

 

 

خنده های تو علی کرده خجالت زده ام

 

 

خون حلقوم تورا بر پر وبالت زده ام

 

 

می روی نزد پیمبر به جنان اصغر من

 

 

کف افسوس به این اوج کمالت زده ام

 

 

سه شعبه را چه عاشقانه خوردی

 

 

به خنده ات علی دلم را بردی

 

 

ببین که چشم مادرت گریان است

 

 

شکوفه ی حرم چرا پژمردی

 

 

ای علی اصغر غنچه ی پرپر

 

 

پر ستاره شد دیده ی مادر

 

 

لالایی اصغر(4)

 

 

***

 

 

من چگونه به حرم بی تو علی برگردم

 

 

چه غریبانه نشسته به لب آه سردم

 

 

رفته بودم که لب خشک تو سیراب کنم

 

 

آه و افسوس تورا غرق به خون آوردم

 

 

مکن ربابه این همه بی تابی

 

 

مخور دگر تو غصّه ی بی آبی

 

 

ببین چه عاشقانه خوابش برده

 

 

مخور دگر تو غصّه ی بی خوابی

 

 

لالایی لالا ای گل بابا

 

 

خوش بخواب اصغر در بر زهرا

 

 

لالایی اصغر(4)

 

 

****

 

 

حضرت علی اکبر

 

 

اشبه الناس به پیغمبر و زهرای بتول

 

 

اولین مرد بنی هاشم و اولاد رسول

 

 

آمده بهر اجازه که حماسه سازد

 

 

رهسپر گشته به میدان شده اذنش مقبول

 

 

چه خوش سعادتی شده اقبالش

 

 

دل حسین فاطمه دنبالش

 

 

محاسنش به کف گرفته مولا

 

 

علی نمی رود! رود آمالش

 

 

لاله ی پرپر ای علی اکبر

 

 

از برم رفتی در بر حیدر

 

 

یاعلی اکبر(4)

 

 

****

 

 

ولدی یا ولدی گشته ای اربا" اربا

 

 

بعد تو خاک عزا یا علی علیَ الدّنیا

 

 

لب گشا با پدرت بار دگر حرفی زن

 

 

جگرم سوخته از داغ فراقت بابا

 

 

چه درهم و چه نا مرتب گشتی

 

 

به تیر و نیزه ها معذّب گشتی

 

 

حرامیان چه بر سرت آوردند

 

 

نوای آهِ عمه زینب گشتی

 

 

لاله ی پرپر ای علی اکبر

 

 

از برم رفتی در بر حیدر

 

 

یاعلی اکبر(4)

 

 

****

 

 

ای جوانان حرم رو سوی مقتل آرید

 

 

جسم صد پاره ی اکبر ززمین بردارید

 

 

چون پراکنده شده جمله ی اعضای علی

 

 

قطعه های بدنش را به عبا بسپارید

 

 

زدست این زمانه سیرم ای وای

 

 

خدا کند دگر بمیرم ای وای

 

 

بیا عقیله خواهرم بر یاری

 

 

ز صبر تو مدد بگیرم ای وای

 

 

لاله ی پرپر ای علی اکبر

 

 

از برم رفتی در بر حیدر

 

 

یاعلی اکبر(4)

 

 

****

 

 

حضرت عباس علیه السلام

 

 

 

 

 

قزل انگشتره یا قوت نشان داش یاراشار

 

 

نجه آغ صورته سورمه چکیلن قاش یاراشار

 

 

بیر حسینی که اونا یوخدی بو دنیا ده نظیر

 

 

ایله مولایه ابالفضل کیمی قارداش یاراشار

 

 

امیر دشت علقمه یا عباس

 

 

غلام پور فاطمه یا عباس

 

 

بیا ز لطف و مرحمت وز کرم

 

 

نظر نما به ما همه یا عباس

 

 

ای دل و دلبر برحسین یاور

 

 

ای علمدار و ساقی لشگر

 

 

یا ابوفاضل (4)

 

 

همه طفلان حرم زار و پریشان هستند

 

 

بی رمق گشته و پژمرده و بی جان هستند

 

 

ای عمو جان به حرم آب گوارا برسان

 

 

حرم آل عبا تشنه و عطشان هستند

 

 

ببین ترک ترک شده لبهامون

 

 

نمونده اشک و خون شده دریامون

 

 

عموی خوب و مهربونم پاشو

 

 

تویی امید آخر و سقّامون

 

 

ای دل و دلبر برحسین یاور

 

 

ای علمدار و ساقی لشگر

 

 

یا ابوفاضل (4)

 

 

ای خدا علقمه شد قتله گه عباسم

 

 

این همه نیزه شده سدِّ ره عباسم

 

 

فرق زیبای ابالفضل رشیدم واشد

 

 

می چکد خون ز سر و روی مه عباسم

 

 

منم به شور و شوق و این احساس و

 

 

فضا شده پر از شمیم یاس و

 

 

گمان که مادرم ز جنت آمد

 

 

گرفته در بغل سر عباس و

 

 

ای دل و دلبر برحسین یاور

 

 

ای علمدار و ساقی لشگر

 

 

یا ابوفاضل (4)

 

 

 

 

 

شب عاشورا

 

 

 

 

 

"شب وصل است و شب دلبری جانان است"

 

 

"ساغر وصل لبالب به لب مستان است "

 

 

"امشبی را شه دین در حرمش مهمان است"

 

 

"عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است"

 

 

شب دعا شب مناجات آمد

 

 

شب حکایت روایات آمد

 

 

شب کمال بندگی گردیده

 

 

شب حقیقت عبادات آمد

 

 

ای حسین جانم جان جانانم

 

 

این شب آخر بر تو مهمانم

 

 

ای حسین جانم(4)

 

 

****

 

 

"عجب این قهقهه از حور جنان می آید"

 

 

"یا نسیمی است کزان سوی جهان می آید "

 

 

یارب این آب حیات از چه دلی جوشان است

 

 

یارب این نور صفات ازچه مکان می آید

 

 

شعاع نور حق به ما تابیده

 

 

چه معنویتی به ما بخشیده

 

 

بساط عشق و عاشقی شد برپا

 

 

کجا کسی چنین صفایی دیده

 

 

ای حسین جانم جان جانانم

 

 

این شب آخر بر تو مهمانم

 

 

ای حسین جانم(4)

 

 

****

 

 

این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست

 

 

این چه شمعی است که جانها همه پروانه ی اوست

 

 

شرف میکده از مستی پیمانه ی اوست

 

 

هرکجا خانه ی عشق است همه خانه ی اوست

 

 

به زیر پرچمت اسیرم مولا

 

 

تورا تورا تورا فقیرم مولا

 

 

خدا کند که در زمان مردن

 

 

فقط به عشق تو بمیرم مولا

 

 

ای حسین جانم جان جانانم

 

 

این شب آخر بر تو مهمانم

 

 

ای حسین جانم(4)

 

 

****

 

 

 

 

  • حسین رضایی