زمینه-نوحه96

شده ذکر لب من اى گل زهرا به نوا

 

 

جان مسلم تو دگر جانب این کوفه میا

 

 

اهل کوفه همگی وعده و پیمان شکنند

 

 

دیده ام خدعه از این مردم بی شرم و حیا

 

 

 

 

 

ببین چکیده اشک مسلم ز مژگان

 

 

شکسته قلب خسته ام ای حسین جان

 

 

بیا به حق ناله های سه ساله

 

 

میا به شهر کوفه ای جان جانان

 

 

 

 

 

شد دل آزرده / زار و افسرده

 

 

نائبت مولا / خون دل خورده

 

 

( یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

اهل کوفه همه مشغول سپر ساختنند

 

 

همه آماده ی رزمند و کمان بافتنند

 

 

غصه و درد و غم و دلهره ی غربت تو

 

 

نعل تازه زده آماده به دل تاختنند

 

 

 

 

 

مرا محاصره نموده دشمن

 

 

تمام پیکرم شده جای آهن

 

 

تمام کوفه گشته یکسر دوباره

 

 

ز راه حق جدا و بیگانه با من

 

 

 

 

 

ای گل زهرا / دلبر طاها

 

 

جان من برگرد / یا حسین مولا

 

 

( یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

بر سر دارم و از عشق تو هو هو زده ام

 

 

خنجری بر غم دل با خم ابرو زده ام

 

 

بهر برگشت تو از این سفر رنج و بلا

 

 

ای حسین جان ز وفا بر همگان رو زده ام

 

 

 

 

 

زمانه قصد کشتنت را نموده

 

 

وفا نمانده عقده از سر گشوده

 

 

غبار جهل و کینه و نا صوابی

 

 

نشسته بر قلوب و ایمان ربوده

 

 

 

 

 

وای از این ماتم / دل شده پر غم

 

 

جای این مردم / من خجل هستم

 

 

( یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

شب دوم محرم

 

 

 

 

 

 

 

 

کربلا مژده بده خون خدا آمده است

 

 

سید و سرور جمله شهدا آمده است

 

 

کربلا مژده بده صاحب این ارض شریف

 

 

آبروی همه ی اهل سما آمده است

 

 

 

 

 

حسین رسیده نوحه خوانان کجائید

 

 

به گرد خیمه گاهِ مولا بیائید

 

 

رسیده همرهش دو صد باغ لاله

 

 

زبان به مرثیه سرایی گشائید

 

 

 

 

 

آه و واویلا / زین غم عظمی

 

 

استعاذه شد / ذکر این لبها

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

 

 

 

زینب ای خواهر غم دیده ی من گریه مکن

 

 

نور قلب و بصر و دیده ی من گریه مکن

 

 

زینب ای معدن صبر و سپر و رنج و بلا

 

 

تو به این ناله ی نالیده ی من گریه مکن

 

 

 

 

 

به کربلا رسیده ام ای خواهر

 

 

بمان به پیش من عزیز خواهر

 

 

مکن تو بی شکیبی و بی تابی

 

 

نبینمت الهی هرگز مضطر

 

 

 

 

 

ای گل زهرا / زینت بابا

 

 

خیمه را دریاب / همرهِ سقا

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

 

 

 

ای جوانان حرم منزل آخر اینجاست

 

 

آنچه گفتم به شما از دل و دلبر اینجاست

 

 

خیمه بر پا بکنید عمه ی خود دریابید

 

 

خاطر آسوده بمانید که مادر اینجاست

 

 

 

 

 

منای کربلا که گفتم اینجاست

 

 

ز جرعه ی بلا که گفتم اینجاست

 

 

ز قرب و وصل ذات باری تعالی

 

 

حقیقت ولا که گفتم اینجاست

 

 

 

 

 

انجز وعده / نصر عبده

 

 

لا شریک له / وحده وحده

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

 

 

 

شب سوم محرم

 

 

حضرت رقیه سلام الله علیها

 

 

 

 

 

عمه جان رنج و غم و غصه ی من گشته شدید

 

 

دل بی تاب من از دوری بابا نالید

 

 

تو به من وعده ی دیدار پدر را دادی

 

 

پس چرا از سفر دور و درازش نرسید

 

 

 

 

 

دگر نمانده طاقت هجرانش

 

 

طبیب درد من بوَد درمانش

 

 

چه میشود که امشب آید بابا

 

 

شوم دوباره زینت دامانش

 

 

 

 

 

جان من بر لب / آمده امشب

 

 

از فراق او / عمَّتی زینب

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

ای پدر آمدی و یاد یتیمان کردی

 

 

زخم هجران و فراق همه درمان کردی

 

 

رفته بودی تو به پا از چه به سر آمده ای

 

 

مثل هر دفعه ز جان اینهمه احسان کردی

 

 

سرت چرا به خون نشسته بابا

 

 

بمیرم ابرویت گسسته بابا

 

 

گمان کنم ز خیزران دندانت

 

 

میان طشت زر شکسته بابا

 

 

 

 

 

وای از این غربت / وای از این محنت

 

 

این خرابه شد / خانه ی عصمت

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

 

 

 

آن زمانیکه من از ناقه زمین افتادم

 

 

آمد آغوش پر از مهر تو بابا یادم

 

 

مادرت فاطمه آمد به سر بالینم

 

 

وقتی از ترس و غم و دلهره جان میدادم

 

 

 

 

 

به سیلی جفا مرا پژمردن

 

 

به تازیانه ی ستم آزردن

 

 

به سلسله میان دشت و صحرا

 

 

به قامتی کمان مرا می بردن

 

 

 

 

 

روی من زرد است / قوت من درد است

 

 

روز من گرم و / شام من سرد است

 

 

( آه و واویلا ) ۴

 

 

شب چهارم محرم

 

 

ابناء الزینب سلام الله علیها

 

 

 

 

 

دو یل زینب کبری ز حرم آمده اند

 

 

بهر یاری شه جود و کرم آمده اند

 

 

آمده زینب کبری به هواداریشان

 

 

ای برادر بنگر بال و پرم آمده اند

 

 

 

 

 

نگر ز جرعه ی وصالت مستند

 

 

غلام حلقه گوش اکبر هستند

 

 

قبولشان نما که بر پیشانی

 

 

نشانه ای ز سرفرازی بستند

 

 

 

 

 

ای سلیمانا / رد مکن ما را

 

 

نوجوانانم / نذر عاشورا

 

 

( یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

یا امیری یا حسین نعم الامیری یا حسین

 

 

نکند از سر ما سایه بگیری یا حسین

 

 

بعد تو ماندن ما حسرت و اندوه شود

 

 

غم هجران تو و درد اسیری یا حسین

 

 

 

 

 

بده اجازه تا حماسه سازیم

 

 

به راه عشق تو ببین سربازیم

 

 

فدائیان اکبر و سقائیم

 

 

فدائیان قاسم جانبازیم

 

 

کوه اجلالیم / اوج اقبالیم

 

 

شیر میدانیم / گرچه کم سالیم

 

 

( یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

دو کبوتر وسط معرکه جان می دادند

 

 

غیرت حیدری خویش نشان می دادند

 

 

باغ دین تشنه و از لطف و وفا و رأفت

 

 

بهر دریای عطش اشک روان می دادند

 

 

 

 

 

دو نوجوون میون خون واویلا

 

 

شده بهار من خزون واویلا

 

 

بیا ز خیمه خواهر غمدیده

 

 

ببین به لب رسیده جون واویلا

 

 

 

 

 

زینب زارم / یاور و یارم

 

 

ای مرا مونس / ای تو غمخوارم

 

 

(

 

 

یا حسین مولا ) ۴

 

 

 

 

 

شب پنجم محرم

 

 

حضرت عبدالله ابن الحسن علیهما السلام

 

 

 

 

 

بلبل مست و غزلخوان توام ای عمو

 

 

همچو قاسم گل پژمان توام ای عمو

 

 

منکه لب تشنه ام و از عطش افسرده شدم

 

 

ذبح عطشان تو قربان توام ای عمو

 

 

 

 

 

به جای اکبرت اذان می دهم

 

 

به زیر تیغ و نیزه جان می دهم

 

 

ببین که وارث حسن آمده

 

 

حقیقت پدر نشان می دهم

 

 

 

 

 

مست دادارم / شیر پیکارم

 

 

بعد سقایت / من علمدارم

 

 

( ای عمو جانم ) ۴

 

 

 

 

 

دست من دست علمدارتو دست زهرا

 

 

شده در راه ولایت هدف تیغ بلا

 

 

جان ناقابل من در بر تو چیزی نیست

 

 

همه عالم شده با یک خم مویت بر پا

 

 

 

 

 

رسیده خنجر عدو بر دستم

 

 

ز عشق روی تو عمو سرمستم

 

 

نمی روم ز کوی تو به والله

 

 

عمو ببین که من به تو دل بستم

 

 

 

 

 

عاشق زارم / غرق اصرارم

 

 

غم ندارم من / تا تو را دارم

 

 

( ای عمو جانم ) ۴

 

 

 

 

 

عمه جان وقت خداحافظی ام گردیده

 

 

دست گلچین ز گلستان عمو گل چیده

 

 

فرصتی نیست دگر دشمن بی دین حسود

 

 

تیر و خنجر به روی جسم عمو پاشیده

 

 

 

 

 

ببین غریب و بی کس و تنها شد

 

 

شهید ظلم و کینه ی اعدا شد

 

 

ببین تنش ستاره باران گشته

 

 

ز موج خون کنار او دریا شد

 

 

 

 

 

بی کس و تنها / در صف اعدا

 

 

با لب عطشان / آه و واویلا

 

 

( ای عمو جانم ) ۴

 

 

 

 

 

شب ششم محرم

 

 

پسر شیر جمل رو سوی میدان آمد

 

 

نجمه در بدرقه با آئینه قرآن آمد

 

 

عطر و بوی عسل از کنج لبش می آید

 

 

جان گرفته به کف و راهی جانان آمد

 

 

 

 

 

زره به قامتش نشد اندازه

 

 

صدای پاک او طنین اندازه

 

 

که ای عمو ز بعد عون و اکبر

 

 

ببین که قاسمت تو را سربازه

 

 

 

 

 

من سبکبالم / شاد و خوشحالم

 

 

چون رقم خورده / با تو اقبالم

 

 

( ای عمو جانم ) ۴

 

 

 

 

 

مرد جنگم من و الگوی من عباس علیست

 

 

بین اولاد علی شور و شجاعت ازلیست

 

 

عاشقم عاشق جانباز و فداکار توام

 

 

عشق من بر تو عمو ماندنی و لم یزلیست

 

 

 

 

 

ببین چگونه دشمنان را کشتم

 

 

بخاک و خون کشانده ام یا کشتم

 

 

تمام خیمه غرق شور و شادی

 

 

بت بزرگ شامیان تا کشتم

 

 

 

 

 

من اَبَر مردم / مرد نبردم

 

 

نام تو دارم / بر زبان هردم

 

 

( ای عمو جانم ) ۴

 

 

 

 

 

ای یل صفشکنم کاش کنون برگردی

 

 

رفتی و آتش زدی ام قلب عمو خون کردی

 

 

تا که دیدند ترا قوّت بازویی هست

 

 

وحشیانه به سرت ریخته از نامردی

 

 

 

 

 

به زیر دست و پا شدی آزرده

 

 

بمیرم از چه صورتت پا خورده

 

 

گل بنفشه ی عمو ای قاسم

 

 

چگونه گشته ای چنین پژمرده

 

 

 

 

 

ای گل سقا / یابن مجتبی

 

 

غرق خون گشتی / آه و واویلا

 

 

( ای عمو جانم )

 

 

 

 

 

حضرت علی اصغر علیه السلام

 

 

ناولینی ولدی بهر وداع آخر

 

 

ناولینی ولدی تا که نگشته پرپر

 

 

ناولینی ولدی مادر غمدیده رباب

 

 

ناولینی ولدی تا که نباشی مضطر

 

 

به گریه اش مرا به خیمه خوانده

 

 

تلظّی علی مرا سوزانده

 

 

اگر نسازمش زآبی سیراب

 

 

خجالت لبش به این دل مانده

 

 

تشنه ی طاها تشنه ی زهرا

 

 

تشنه ی حیدر تشنه ی بابا

 

 

لالایی اصغر(4)

 

 

***

 

 

خنده های تو علی کرده خجالت زده ام

 

 

خون حلقوم تورا بر پر وبالت زده ام

 

 

می روی نزد پیمبر به جنان اصغر من

 

 

کف افسوس به این اوج کمالت زده ام

 

 

سه شعبه را چه عاشقانه خوردی

 

 

به خنده ات علی دلم را بردی

 

 

ببین که چشم مادرت گریان است

 

 

شکوفه ی حرم چرا پژمردی

 

 

ای علی اصغر غنچه ی پرپر

 

 

پر ستاره شد دیده ی مادر

 

 

لالایی اصغر(4)

 

 

***

 

 

من چگونه به حرم بی تو علی برگردم

 

 

چه غریبانه نشسته به لب آه سردم

 

 

رفته بودم که لب خشک تو سیراب کنم

 

 

آه و افسوس تورا غرق به خون آوردم

 

 

مکن ربابه این همه بی تابی

 

 

مخور دگر تو غصّه ی بی آبی

 

 

ببین چه عاشقانه خوابش برده

 

 

مخور دگر تو غصّه ی بی خوابی

 

 

لالایی لالا ای گل بابا

 

 

خوش بخواب اصغر در بر زهرا

 

 

لالایی اصغر(4)

 

 

****

 

 

حضرت علی اکبر

 

 

اشبه الناس به پیغمبر و زهرای بتول

 

 

اولین مرد بنی هاشم و اولاد رسول

 

 

آمده بهر اجازه که حماسه سازد

 

 

رهسپر گشته به میدان شده اذنش مقبول

 

 

چه خوش سعادتی شده اقبالش

 

 

دل حسین فاطمه دنبالش

 

 

محاسنش به کف گرفته مولا

 

 

علی نمی رود! رود آمالش

 

 

لاله ی پرپر ای علی اکبر

 

 

از برم رفتی در بر حیدر

 

 

یاعلی اکبر(4)

 

 

****

 

 

ولدی یا ولدی گشته ای اربا" اربا

 

 

بعد تو خاک عزا یا علی علیَ الدّنیا

 

 

لب گشا با پدرت بار دگر حرفی زن

 

 

جگرم سوخته از داغ فراقت بابا

 

 

چه درهم و چه نا مرتب گشتی

 

 

به تیر و نیزه ها معذّب گشتی

 

 

حرامیان چه بر سرت آوردند

 

 

نوای آهِ عمه زینب گشتی

 

 

لاله ی پرپر ای علی اکبر

 

 

از برم رفتی در بر حیدر

 

 

یاعلی اکبر(4)

 

 

****

 

 

ای جوانان حرم رو سوی مقتل آرید

 

 

جسم صد پاره ی اکبر ززمین بردارید

 

 

چون پراکنده شده جمله ی اعضای علی

 

 

قطعه های بدنش را به عبا بسپارید

 

 

زدست این زمانه سیرم ای وای

 

 

خدا کند دگر بمیرم ای وای

 

 

بیا عقیله خواهرم بر یاری

 

 

ز صبر تو مدد بگیرم ای وای

 

 

لاله ی پرپر ای علی اکبر

 

 

از برم رفتی در بر حیدر

 

 

یاعلی اکبر(4)

 

 

****

 

 

حضرت عباس علیه السلام

 

 

 

 

 

قزل انگشتره یا قوت نشان داش یاراشار

 

 

نجه آغ صورته سورمه چکیلن قاش یاراشار

 

 

بیر حسینی که اونا یوخدی بو دنیا ده نظیر

 

 

ایله مولایه ابالفضل کیمی قارداش یاراشار

 

 

امیر دشت علقمه یا عباس

 

 

غلام پور فاطمه یا عباس

 

 

بیا ز لطف و مرحمت وز کرم

 

 

نظر نما به ما همه یا عباس

 

 

ای دل و دلبر برحسین یاور

 

 

ای علمدار و ساقی لشگر

 

 

یا ابوفاضل (4)

 

 

همه طفلان حرم زار و پریشان هستند

 

 

بی رمق گشته و پژمرده و بی جان هستند

 

 

ای عمو جان به حرم آب گوارا برسان

 

 

حرم آل عبا تشنه و عطشان هستند

 

 

ببین ترک ترک شده لبهامون

 

 

نمونده اشک و خون شده دریامون

 

 

عموی خوب و مهربونم پاشو

 

 

تویی امید آخر و سقّامون

 

 

ای دل و دلبر برحسین یاور

 

 

ای علمدار و ساقی لشگر

 

 

یا ابوفاضل (4)

 

 

ای خدا علقمه شد قتله گه عباسم

 

 

این همه نیزه شده سدِّ ره عباسم

 

 

فرق زیبای ابالفضل رشیدم واشد

 

 

می چکد خون ز سر و روی مه عباسم

 

 

منم به شور و شوق و این احساس و

 

 

فضا شده پر از شمیم یاس و

 

 

گمان که مادرم ز جنت آمد

 

 

گرفته در بغل سر عباس و

 

 

ای دل و دلبر برحسین یاور

 

 

ای علمدار و ساقی لشگر

 

 

یا ابوفاضل (4)

 

 

 

 

 

شب عاشورا

 

 

 

 

 

"شب وصل است و شب دلبری جانان است"

 

 

"ساغر وصل لبالب به لب مستان است "

 

 

"امشبی را شه دین در حرمش مهمان است"

 

 

"عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است"

 

 

شب دعا شب مناجات آمد

 

 

شب حکایت روایات آمد

 

 

شب کمال بندگی گردیده

 

 

شب حقیقت عبادات آمد

 

 

ای حسین جانم جان جانانم

 

 

این شب آخر بر تو مهمانم

 

 

ای حسین جانم(4)

 

 

****

 

 

"عجب این قهقهه از حور جنان می آید"

 

 

"یا نسیمی است کزان سوی جهان می آید "

 

 

یارب این آب حیات از چه دلی جوشان است

 

 

یارب این نور صفات ازچه مکان می آید

 

 

شعاع نور حق به ما تابیده

 

 

چه معنویتی به ما بخشیده

 

 

بساط عشق و عاشقی شد برپا

 

 

کجا کسی چنین صفایی دیده

 

 

ای حسین جانم جان جانانم

 

 

این شب آخر بر تو مهمانم

 

 

ای حسین جانم(4)

 

 

****

 

 

این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست

 

 

این چه شمعی است که جانها همه پروانه ی اوست

 

 

شرف میکده از مستی پیمانه ی اوست

 

 

هرکجا خانه ی عشق است همه خانه ی اوست

 

 

به زیر پرچمت اسیرم مولا

 

 

تورا تورا تورا فقیرم مولا

 

 

خدا کند که در زمان مردن

 

 

فقط به عشق تو بمیرم مولا

 

 

ای حسین جانم جان جانانم

 

 

این شب آخر بر تو مهمانم

 

 

ای حسین جانم(4)

 

 

****

 

 

 

 

نیمه ی ماه

به آسمان و زمین جمله نقل این سخن است
تمام دشت و دمن نغمه و گل و چمن است
پری و حور و ملک از چه شاد و مسرورند؟
رسیده ماه به نیمه ولادت حسن است

شب نهم

شعر شب نهم

نهمین شب رسیده ای یاران

شب جانان شب جهانداران

شب شور و شب دل افروزی

شب سقّا ،شب سپه داران

ای خماران همه بپا خیزید

شب دلبر رسیده،دلداران

این چه عطریست در فضا امشب

که وزیده ز کوی عطاران

نرخ بازار یوسفان بشکست

ورشکسته شدند تجّاران

این ترنج ها اثر ندارد که-

-دشنه آمد به دست حضّاران

سینه ها چاک چاک او گردید

همه حکّاک همچو حجّاران

نام او نقش سینه ها گردید

مست او گشته پیر خمّاران

همه در صف به قصد رویت او

ولوله در میان زوّاران

دلبری کرده او ز ماه برین

الدخیل ای قرار ام بنین

یا ابالفضل ای گل حیدر

همچو مولا تویی تویی صفدر

در حماسه کسی حریفت نیست

ذولفقارت زابرویت یک پر

مژه هایت بلند و پی در پی

زده آتش به جان صد لشکر

چهره درهم کشیده، ای عبّاس

غم دشمن شدی ،یل خواهر

ای وفا داری تو سرلوحه

ادب از نخل تو گرفته ثمر

زائران حریم تو سرخوش

همه مست طواف روی قمر

ماه نورانی بنی هاشم

من گدایم گدای تو دلبر

این گدایی مرا شرف داده

تاج شاهی مرا بود بر سر

امشب از محضرت حرم خواهم

دوری تو زده به جان آذر

حک شده بر رخم به اشک جبین

الدخیل ای قرار ام بنین

الدخیل ای دخیل تو عالم

جنّیان و ملائک و آدم

حور وغلمان،پری و هرچه که هست

کرده بر آستان تو، سر، خَم

انبیا، اولیا و اهل خدا

با تو گشتند با خدا همدم

فانی قرب حق شدی عبّاس

حیف فرقت چنین شده درهم

دستهایت ز شانه افتاده

کم شدی ای زیاد من کم کم

با چه حالی به خیمه برگردم

کمرم شد خمیده از این غم

داغ تو می کشد مرا آخر

که نباشد به زخم تو مرهم

دشمنانم اگر مرا نکشند

می کشد این مصیبت اعظم

حرفی آخر بزن مرا کشتی

باز کن پلک ناز خود از هم

ای دلاور شدی تو نقش زمین

الدخیل ای قرار ام بنین

نا امیدانه شاه می آید

گاه بنشسته ،گاه می آید

پهلویش را گرفته با یک دست

خسته و بی پناه می آید

دم خیمه سکینه اش می گفت

عمه جان ذوالجناح می آید

به گمانم پدر خمیده شده

پس چرا بی سپاه می آید؟

ماه ام البنین کجاست پدر؟

مژده آور که ماه می آید

اهل خیمه همه هراسانند

پس عمو کی زراه می آید؟

از عطش آنچنان شده، در چشم-

-آسمان هم سیاه می آید

ساعتی بعد بر لب گودال

شمر هرزه نگاه می آید

ناله هایی ز مادرش زهرا

با دو صد سوز و آه می آید

یاسهایش شده بنفشه جبین

الدخیل ای قرار ام بنین

حسین رضایی(حیران)

میلاد امام زمان ارواحنا لتراب مقدمه الفداه

مژده ای کرّوبیان آوای رحمت می رسد

آخرین آیینه دار عزّ و شوکت می رسد

مشرکین را ذلّت و بر شیعه عزّت می رسد

مهدی زهرا قرار آل عصمت می رسد

می رسد نور هدایت بر شب تاریک ما

آمده مصباح پر نور هدایت از سما

آمده تا دین حق را بر زمین جاری کند

آمده مستضعفین را در جهان یاری کند

آمده بر شیعه ی غمدیده دلداری کند

آمده بهر دل تاریک ما کاری کند

یاور محروم و مظلوم و گرفتار آمده

شیعیان را مونس و غمخوار و دلدار آمده

آب و جارو کرده عالم را خدا در مقدمش

با طراوت کرده جنّت را نمی از شبنمش

نام زیبایش بود رمز طلسم اعظمش

حاتم طائی شده محتاج و مسکین کمش

عطر یاس و نرگس و مریم چه مستم می کند

امشب از لطفش خدا باده پرستم می کند

دل شده مست و غزلخوان گل رخسار او

یوسف کنعان نشسته بر سر بازار او

بهر استشفا دو صد عیسی شده بیمار او

گشته مرآت خدا و مخزن الاسرار او

این باب الله این طالب خون خدا

این وجه الله آن معشوق عشق اولیا

سائل و عبد و غلام  سفره ی جودش شدم

دائم و پیوسته غرق حمد محمودش شدم

در تکاپوی وصالش محو مقصودش شدم

در فنای ذات او فانی و نابودش شدم

فانی فی الذات باری آمده ای شیعیان

کلّ شیءٍ هالکٌ ، جز وجه حیِ لامکان

اکفیانی یا محمد

امشب از غار حرا آوای سرمد می رسد

اقرا بسم ربّک بر قلب احمد می رسد

عالم بالا همه غرق غزلخوانی شده

از سما وعرش ذکر یا محمد می رسد

عرش و فرش و عالم امکان چه  نورانی شده

جامه سبز نبوّت بر تو ارزانی شده

---

خیز و بر پاکن محمد صلح و عدل وداد را

بر خلائق برگشا ره توشه ی  امداد را

بندگی کن خالق یکتا و در آزادگی

عبد ما باش و عیان کن بنده ی  آزاد را

رهبر آزادگی هستی و دین را سروری

خیز و تبلیغ خدا کن بعد از این پیغمبری

---

یا نبی برخیز وبر پاکن ندای تفلحوا

از ولایت گو زحیدر مقتدای تفلحوا

تا قیامت از علی باید خلائق دم زنند

گو به آوای رسا از دل نوای تفلحوا

رمز وراز وعلّت پیغمبریّت حیدر است

خنده ی لبها و شور دلبریّت حیدر است

---

حیدر است ،سرلوحه ی تبلیغ و ارسال رسل

حیدر است، آن شاهراه مستقیم هر سبل

حیدر است،گنجینه ی مخفی و سرّ کردگار

حیدر است بعد نبی شاهنشه و ارباب کلّ

معنی بعثت بود ذکر فضیلتهای او

بی علی راهی ندارد دل به منزلگاه هو

---

لیلة المحیاست، محیا و مماتم ، حیدر است

علّت غایی و ایجاد و حیاتم حیدر است

در شب مبعث نبوت گشته تقدیم نبی

لیک اکمال نبوّت بهر خاتم حیدر است

حیدریم عاشقم حبّ علی دارم به کف

دل شده امشب کبوتر پر کشیده تانجف

---

یا علی مست می صهبای شیرین تو ام

از طفولیّت غلام و عبد دیرین توام

معتکف در گوشه ی میخانه ی لطف توام

سائل و درمانده ومحتاج و مسکین توام

بر من امشب مرحمت کن از سر لطف و کرم

بین خوبانت مرا هم جای ده ای محترم

---

بوی انگور ضریحت مست مستم کرده است

فارغ از هستی نموده با تو هستم کرده است

از خدا ممنون و مدیون عنایات توام

ساکن میخانه ی جام الستم کرده است

گشته ام (حیران) بده خط امانی یا علی

اکفیانی یا محمد اکفیانی یاعلی

اجلاس پیرغلامان و خادمان حسینی- شیراز

سبک محرم 94 | واحد سنگین

حضرت مسلم ابن عقیل علیه السلام

دارم غم غریبی ات به سینه

کوفه میا امیر بی قرینه

اینجا بوَد شهر فریب و آزار

رسم وفاداری کجا و کینه

شد ناله ام اسیر گل / کوفه میا عزیز دل

شرمنده هستم یا حسین / گردیده ام از تو خجل

وای ... کوفه میا حسین جان

******

من ماندم و این کوچه های غربت

من ماندم و کوهی ز رنج و محنت

گر قصد آمدن نموده ای تو

با خود میاور کعبه های عصمت

دیگر میاور اصغرت / رعنا جوانت اکبرت

گردد اسیر و در به در / آن خواهر غم پرورت

وای ... کوفه میا حسین جان

******

آهنگران کوفه گرم کارند

رحم و مروّت و حیا ندارند

تیر سه شعبه، نیزه، تیغ و خنجر

بهر عزیزان تو هدیه آرند

شمر و سنان نعره کشان / در فکر صید نوگلان

کوفه پر از کینه شده / واویلتا آه و فغان

وای ... کوفه میا حسین جان

******

ورودیه

یک باغ گل، بر مصطفی سلاله

گلهای زیبا، سرخ و یاس و لاله

یک غنچه در آغوش گل نشسته

آن دیگری باشد گلی سه ساله

بوی گلاب آید خدا / از دامن کرب و بلا

فصل جدایی میرسد / اینجا بود دشت منا

وای ... جانم حسین حسین جان

*********

ای زینبم رخت عزا به تن کن

صبرت سپر بر غصه و محن کن

اینجا همانجایی بود که گفتم

دیگر برایم فکر یک کفن کن

اینجا همه پر میکشیم / پر سوی دلبر میکشیم

از جرعه ی قالوا بلا / جام رضا سر میکشیم

وای ... جانم حسین حسین جان

*******

محمل نشین محو رخ برادر

بهرش زده زانو امیر لشکر

شهزادگان برپا نموده خیمه

بهر جلوس دختران حیدر

در پیش رو خون خدا / قاسم مودب از قفا

حور و ملک در زمزمه / اکبر گرفته ناقه را

وای ... جانم حسین حسین جان

*********

حضرت رقیه سلام الله علیها

عمه بیا بابا ز ره رسیده

برگو چرا دارد سری بریده

لبها پر از خون و دو دیده دریا

تا دیدمش زنگ از رُخم پریده

از چه شکسته ابرویش / خاکستری شد گیسویش

رنج فراوان دیده او / صد جای پنجه بر رویش

وای ... بابا حسین حسین جان

**********

بابا تو میدانی چه ها کشیدم

بنگر بنفشه رو و مو سپیدم

بعد تو بابا، مثل مادر تو

در زیر بار غصه ها خمیدم

دارم به دل شور و نوا / ذکرم شده بابا بیا

ممنون لطف عمه ام / گردیده او بهرم عصا

وای ... بابا حسین حسین جان

*********

افتادم از ناقه به خاک صحرا

آمد کنارم قد خمیده زهرا

او بهر من گریه کنان و من هم

گریه نمودم در فراق سقا

بر روی پای فاطمه / با یاد میر علقمه

گفتم که بابایم چه شد / شیون نمودم بر همه

وای ... بابا حسین حسین جان

*********

دوطفلان حضرت زینب علیها السلام

گریم برایت گریه کن برایم

تا عقده های سینه را گشایم

بنگر که دیگر فرصتی نمانده

طفلان خود را هدیه می نمایم

از داغ تو گشتم ملول / هر دو گلم را کن قبول

بنما عطا اذن جهاد / حق علی جان بتول

وای ... یا زینبا یا زینب

*********

در خیمه می مانم به آه و غم ها

تا ننگرم شرم و حیای شه را

پا میگذارم بر شرار ِسینه

روحی فداکَ یا عزیزِ زهرا

ای یار و ای حبیب من / برادر غریب من

بیمار هجر و ماتمم / طبیب من طبیب من

وای ... یا زینبا یا زینب

*********

دو شاخه گل هر دو عقیله زاده

عون و محمد بر زمین فتاده

شه در کنار جسمشان نشسته

زینب میان خیمه گه ستاده

هر دو گلش پر پر شده / قربانی ِ اصغر شده

آن یک چو قاسم دیگری / مثل علی اکبر شده

وای ... یا زینبا یا زینب

حضرت عبدالله ابن الحسن علیه السلام

عبداللهم شاگرد رزم عباس

دلداده ی عاشق به بزم عباس

در راه یاری عمو غیورم

دارم به جان عزمی چو عزم عباس

تا جان به تن دارم عمو / من بر تو غمخوارم عمو

دشمن کجا زخمت زند / حاشا که بگذارم عمو

وای ... جانم عمو عمو جان

******

در یاری ات جان را سپر بسازم

بر سینه ات من خوانده ام نمازم

با ناله وا أمّا بگفتم و شد

این آخرین راز دل و نیازم

دیگر شدم حاجت روا / دستم شده از کین جدا

بهر ملاقات پدر / پر می کشم سوی خدا

وای ... جانم عمو عمو جان

******

عمه دگر دست مرا رها کن

رحمی به حال طفل مجتبی کن

گشته عمویم واژگون ز مرکب

بهر دل ِ غمدیده ام دعا کن

بنگر به این اشک روان / صبری نمانده عمه جان

بابا صدایم می زند / بنگر رسیده از جنان

وای ... جانم عمو عمو جان

******

حضرت قاسم ابن الحسن علیه السلام

من قاسمم قربانیِ عمویم

احلی من العسل شد آرزویم

خوشحالم از اینکه روم به میدان

تا پر کنم از شهد گل سبویم

ان تنکرونی ای عدو / ابن الحسن عشق عمو

ای ازرق شامی بدان / گشتی به حیدر روبرو

وای ... جانم عمو عمو جان

******

بودم تو را غلام حلقه بر گوش

آغوش گرمت برده از سرم هوش

دادی مرا عمو تو اذن میدان

شکر خدا گردیده ام کفن پوش

بنگر به یا رب یا ربم / ذکر همه روز و شبم

 مرهون مهر مادر و / ممنون عمه زینبم

وای ... جانم عمو عمو جان

******

رو سوی میدان کرده شه شتابان

بوی عسل آید ز کنج میدان

گویا صدای قاسم حزین است

با ناله می گوید عمو عمو جان

افتادم از پشت فرس / عمو به فریادم برس

پرپر گلت افتاده و / بر گرد او صد خار و خس

وای ... جانم عمو عمو جان

******

حضرت علی اصغر علیه السلام

  هل من معین صبر از کفم ربوده

بانگ غریبی عقده را گشوده

دیگر نمی مانم به خیمه مادر

بابا مرا سرباز خود نموده

بر روی دستان پدر / دیدی گرفتم بال و پر

سردارم و مثل عمو / جانبازم و مرد خطر

وای ... لای لای علی علی جان

******

ای حرمله شرمی ز مصطفی کن

از روی بابایم حسین حیا کن

من مشکلی با تیر تو ندارم

کم بر دل اهل حرم جفا کن

ذبحم کن و خنده مکن / بابا رو شرمنده نکن

قلب سکینه خواهرم / از غصه آکنده نکن

وای ... لای لای علی علی جان

******

امد ندا از عرش حی سبحان

ذبح تو شد مهمان ما حسین جان

خون گلوی ناز اصغرِ تو

مخفی نمی ماند به نزد جانان

من خود تسلایت دهم / بر زخم تو مرهم نهم

تو خون من هستی حسین / هادی و مصباح رهم

وای ... لای لای علی علی جان

******

حضرت علی اکبر علیه السلام

در خلق و خو و منطقی پیمبر

مرد نبرد و حمله ور چو حیدر

فرزند رعنای حسین و لیلا

مؤذن کرب و بلایی اکبر

ای آل هاشم را نگین / زیبا و نورانی جبین

هم مصطفایی هم علی / با عشق زهرایی عجین

وای ... جانم علی علی جان

******

تا که ز میدان با عطش رسیدی

مانند شمعی در برم چکیدی

هات لسانک ای عزیزبابا

از کام خشکم تشنه تر ندیدی

تو تشنه ی وصلی پسر / من از تو هستم تشنه تر

هر دو اسیر و یک دلیم / تو خون به دل من خونجگر

وای ... جانم علی علی جان

******

وقتی رسیدم در برت به صد آه

کردم فزع با ناله های جانکاه

در این مسیرِسخت و پر هیاهو

چندین علی اکبر فتاده در راه

گل بودی و پرپر شدی / مِی گشتی و ساغر شدی

فقطّعوکَ با السّیوف / صدها علی اکبر شدی

وای ... جانم علی علی جان

******

حضرت عباس علیه السلام

یا سیدی بهرت عریضه دارم

بنما نظر بر قلب پر شرارم

رحمی کن و اذنم بده حسین جان

تا لااقل آبی به خیمه آرم

آتش گرفته پیکرم / من بی قرارِ اصغرم

چشم سکینه بر در و / بنگر به حال مضطرم

وای ... ابوفاضل اباالفضل

******

شد واردمیدان امیرِ لشگر

خواند رجز با نعره های حیدر

همچون اسد در گله ی شغالان

گویا بوَد او ثانی غضنفر

بَه بَه، به میر علقمه / زینب ندارد واهمه

حقا تویی مرد وفا / اجر تو شد با فاطمه

وای ... ابوفاضل اباالفضل

******

مشکی به دندان و دو چشم گریان

می گرید او امّا به کام خندان

آب از سرش گذشته و ندارد

آبی به کف بهر رباب نالان

وای از دل ِتنگِ رباب / وای از صدای آّب آب

گردیده سقا ناامید / ماندن شده بهرش عذاب

وای ... ابوفاضل اباالفضل

******

شب عاشورا

صوت مناجات و نوای قرآن

ذکر و ندای سیدی حسین جان

پیچیده در کرب و بلا شمیمی

از عطر و بوی روح و جان و ایمان

یاران پور فاطمه / غرق نوا و زمزمه

تنها نگهبان حرم / باشد امیرعلقمه

وای ... آه و فغان واویلا

******

بنما نظاره بر دو چشم خواهر

دلشوره دارم ای عزیزمادر

گویا رسیده موسم جدایی

چیدی چرا خار از زمین برادر

داری چرا آه و نوا ؟ / یا دَهر افِ لّک چرا ؟

دم از جدایی ها مزن / صد آه و صد واویلتا

وای ... آه و فغان واویلا

******

یک امشبی دارم مجال و فرصت

بهر وداع کعبه های عصمت

خواهر تویی فردا به وقت مغرب

تنها علمدار شکوه و عزّت

ای خواهره دُردی کشم / ناز تو را من میکشم

ناله مزن گریه مکن / کمتر بزن تو آتشم

وای ... آه و فغان واویلا

******

دریافت سبک

مدح حضرت علی اصغر علیه السلام

او شیخ اعظم است، که گفته؟ صغیر بود

وقتی که عالَمی، به بَرِ او حقیر بود

در عرصۀ مجال غزالان چو شیر بود

او در قماط، همچو غضنفر دلیر بود

عاشق ترین نظامیِ بزمِ امیر بود

او شیخ اعظم است،ا گرچه که اصغر است

در خُلق و خو و خلقت و منطق چو اکبر است

با نطق گریه بهرِ پدر، همچو مادر است

او حامی حسین، به لحظاتِ آخر است

در عشق و شور و حکمت و عرفان کبیر بود

او شیخ اعظم است، بزرگی به سال نیست

تا اوست پیرِ من به طریقت، ملال نیست

با حبِّ او کسی به طریقِ ضلال نیست

بی او مرا به کوی حسین پرُّ و بال نیست

تنها امامزاده ی ششماهه پیر بود

او شیخ اعظم است، عبا روی دوشِ او

پیرانِ خانقاه، همه خرقه پوشِ او

بر رویِ دستِ خونِ خدا، رفته هوش او

تیری نشسته از گلویش، تا به گوشِ او

سیر از شراب و تشنۀ پیکانِ تیر بود

او شیخ اعظم است، اسیر غَمَست او 

هل من معین شنیده، چنین مضطرست او

در یاریِ امام ز همه بهترست او

سرباز آخرست که چنین پرپرست او

گل کرد در میان گلان گرچه دیر بود 

 

آخرین ویرایش 7 ربیع الثانی 1436

مناجات با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

همینکه رایحه ات چون شمیم جان آید

مرا بس است، چه آیی، وَگَر تو ناز کُنی

الا مسافرِ صحرانشینِ زهرایی

نمی شود که رهی، سویِ خیمه باز کُنی

در این مغازله یارا، اسیر ِ زلفِ توام

شود که با دلِ آشفته ام، تو راز کُنی

مزن به طرۀ گیسوی خود، مرا زخمی  

چه می شود، گره از زلف خود، تو باز کُنی

شنیده ام، که حبیبِ، شکسته دلهایی

به یک کرشمه مرا غرق در نیاز کُنی

بیا و آبرویم را بخر، عزیزِ دلم

که این نشیب نشینت، به صد فراز کُنی

 

4 ربیع الاول 1435

مناجات با امام رضا علیه السلام

این دل آواره ام دوش به میخانه شد

وز همه عالم جدا با همه بیگانه شد

ساقی میخانه چون با خُم می سر رسید

گوشه میخانه دل واله و دیوانه شد

بوی می ناب او هوش ز سر می برد

مست و گرفتار می این دل فرزانه شد

گفت به ساقی دلم ای صنم دلربا

این دل بی خانمان در پی کاشانه شد

جرعه ای از آن میت بر سر کامم بریز

چشم امیدم دگر بر می جانانه شد

گفت به دل ساقی بزم گرفتاریم

گر که دلت طالب آب ز پیمانه شد

رو به در خانه ضامن آهو رضا

راضی رضوان حق راضی از این خانه شد

 

ذیقعده 1420