در و دیوار

شد سینه زخمی و، جگرش تیر می کشد

هر شام و روز بال و پرش تیر می کشد

این پهلویی، که خورده زمین، درد می کند

با آه و بازدم، کمرش تیر می کشد

از بازوی شکسته و دستان پُر وَرَم

هم قلب دختر و پسرش تیر می کشد

مانند میوه ی نرسیده جدا شده

هم جای ِ برگ و هم ثمرش تیر می کشد

آنقدر، گریه کرده به مظلومیِ علی

این چشمها و پلکِ ترش تیر می کشد

با آتشی که پشتِ در او را احاطه کرد

از بس که سوخت، موی سرش تیر می کشد

--------------------------------------------

زینب به ناله گفت: چرا ساقیِ حرم

با زانوان ز چشمِ ترش تیر می کشد؟